Vandaag gaan we met de bus naar zillergrund stausee. De bedoeling was om de bus van 10 voor elf te pakken, maar zoals gebruikelijk hebben de kids iets meer tijd nodig om wakker te worden, aan te kleden en te ontbijten. Eerst met de auto naar de parkeerplaats van de klettersteig zimmereben. Dat is een klimwand waar kinderen en volwassenen onder begeleiding op een echte rotswand kunnen klimmen. Echt hoog! Ik doe het ze niet na. Vanaf deze parkeerplaats, die maar €3,— per dag kost is het 5 minuten lopen naar het station en de bussen. Uiteindelijk de bus van 20 over 11 kunnen nemen.

De rit ernaar toe ging door de brandberg tunnel. Daarna door het mooie dal naar Zillergrund stausee. De bus zette ons boven op de stuwdam van het meer af. Eerst naar de andere kant van de dam gelopen, alleen liep het hier dood. Toen weer terug en door de tunnel gegaan. Deze tunnel was het begin van de looproute naar het begin van dit meer. Ongelooflijk hoe koud het in deze tunnel was. We waren blij dat we erdoor waren.

Daarna volgde er een mooie wandelroute langs watervallen en de mooiste uitzichten. Sommige stukken waren nog behoorlijk stijl. Aan het eind stond een restaurantje zoals je er velen hebt in de bergen. Een Alpenhutte. Hier hebben we verder niet gezeten omdat we de rugzak altijd vol hebben met koel drinken en lekkers. 

Hierna hebben we de terugtocht ingezet. Uiteindelijk hebben we toch weer een heel stuk gelopen. We konden de bus van kwart over 3 terug nemen.

We hadden nog genoeg tijd over om lekker naar het zwembad te gaan. Eerst lekker het buitenbad in waar we weer heerlijk in het gras op het dak van het zwembad hebben gelegen. Tegen half 7 wat gegeten in het restaurant van het zwembad en dat was verrassend goed. Louise had een hamburger, ik een cheeseburger, Joey had nuggets en patat en Jennifer, hoe kan het ook anders een hotdog. Om 7 uur ging het buitenbad dicht dus hebben we de hele handel opgepakt en zijn naar binnen gelopen. Dit bad was tot 9 uur geopend. Op een gegeven moment hadden we het hele zwembad voor ons alleen. Best wel raar. De kinderen konden achter elkaar van de glijbanen af en wij heerlijk relaxed in de bubbelbaden. Mijn nek zat een beetje vast, dus ik heb een kwartiertje onder een enorm harde waterstraal gestaan die mijn nek “masseerde”. Dit heeft wel geholpen. Tegen half negen zijn we maar weggegaan, zodat we nog wat tijd over hadden voor een spelletje rummicup.