20-07-2020

Om half acht gingen onze beide wekkers af. We wilden ons niet verslapen omdat we de bus van 9:10 uur wilden halen naar Schlegeis Stausee. Niet ontbijten vanmorgen want op de route naar het station ligt bakkerij Eberhart. Voor half negen zaten we al in de auto op weg naar de parkeerplaats bij de Klettersteig  aan de Ziller. Hier zetten we vaak onze auto neer, want het is vanaf daar een korte wandeling naar het station. €3,— voor de hele dag parkeren. Wel kleingeld meenemen, want papiergeld en pinpas is hier geen optie. En laat ik nou net dat vergeten zijn! Ik gooi altijd het kleingeld uit de portemonnee. Dus in de auto en weer naar het appartement. Gelukkig maar een klein stukje. Eenmaal daar weer aangekomen, kaartje gekocht en op naar de bakker. Daar 4 bollen gekocht, waarvan wij dachten dat het een soort puddingbroodjes waren, maar het bleken bollen met abrikozenjam te zijn. Ook had jennifer nog een muffin, waarvan later bleek dat ze die niet zo lekker vond. Geen probleem, ik wel.

Een kleine 10 minuten op de bus gewacht en plaatsgenomen. Kinderen bij het raam, want dan konden ze mooi naar buiten kijken. Niet dus, ze vinden het blijkbaar interessanter om naar hun mobieltje te staren, dus heb ik snel met Joey geruild. De rit duurde normaal ongeveer 3 kwartier, alleen vanwege de enorme drukte was het file bij het tolhuisje. Ongeveer een kwartier stil gestaan daar. Boven bij de Stausee was het een enorme drukte. Parkeerplaatsen allemaal vol en auto’s stonden in file geparkeerd langs de gehele weg. Iedereen leek daar een wandeling te willen maken met het inmiddels mooie weer.

Wij gaan vandaag lopend naar de Olpererhutte. Dit bergrestaurant ligt op 2389 meter terwijl de Schlegeis Stausee op 1785 meter ligt. Dus een kleine 600 meter klimmen. Op zich valt dit wel mee, maar deze was behoorlijk pittig. Echt veel klauteren over grote stenen. De klim duurde 2 1/2 uur, terwijl de afstand maar 3 km was. Het eerste stuk door de bossen, waarna het al gauw veel kaler werd en de uitzichten steeds mooier. Wel bijzonder dat er met ons nog hordes mensen besloten om deze wandeling te doen vandaag.

Boven aangekomen heb ik eerst even moeten bijkomen van deze klim. Dan merk je toch wel dat de kinderen er wat minder moeite mee hebben, alhoewel Joey er ook, zo nu en dan, even bij ging zitten. Waarschijnlijk niet zo fit vandaag. Iets voorbij de Olpererhutte, ligt een mooie hangbrug die zeer geliefd is voor het maken van een prachtige foto. Achteraan sluiten dus! Want ook hier stond een file.

We hadden wel trek gekregen en besloten daarom maar wat te gaan eten. Wachten totdat er een tafeltje vrij kwam. Dat gebeurde vrij vlot. Meteen een serveerster aan tafel om de bestelling op te nemen. 3 cola, 1 zillertaler(biertje), 1 maal de Tiroler gröstl en 2 keer de kaisersmarren. Ik had de kaisersmarren nog niet uitgesproken of er stonden al 2 pannen op tafel met heerlijke stukken pannenkoeken. Zo druk, en zo snel geserveerd. Nog nooit meegemaakt dit. Helaas duurde het een poos voordat mijn gröstl op tafel kwam. En het duurde en duurde.... toch maar eens vragen waar het bleef. O,... dat was niet opgeschreven! Jammer, doe toch nog maar. En ook dit stond binnen 2 minuten voor mijn neus.

Heerlijk was het weer. Nu 3 keer gehad, en bij elk restaurant was het weer anders. Na deze heerlijke verlate lunch, want het was alweer kwart over 2, zijn we begonnen aan de terugweg. Er stond 1 uur voor, maar wij hebben er nu 1 1/2 uur over gedaan. Sommige wandelaars rennen bijna naar beneden, maar dan zie je niets van de omgeving. Wij genieten er liever van. Louise nog wel even een glijer gemaakt, maar op wat pijn in haar arm na, viel het allemaal wel mee.

Om 16:00 uur kwamen we weer aan bij de bushalte. Helaas, de bus waarmee we terug wilden was net 5 minuten daarvoor vertrokken. De volgende kwam om 16:55 uur. Dus nog even naar het water onderaan het stuwmeer en nog even over de stuwdam gelopen.

Weer bij de bushalte aangekomen bleek dat er nog 80 wandelaars besloten hebben om deze bus te willen nemen. Gelukkig kwamen er 2 bussen aan voor onze terugreis. Weer terug, naar onze auto gewandeld en wat boodschappen gehaald bij de MPreis. Het was de bedoeling dat we nog even gingen zwemmen, maar na de boodschappen hadden we nog maar anderhalf uur over. Dat vonden we te kort en besloten daarom om dan morgen maar de hele dag te gaan zwemmen. Het zou een warme dag worden en een keer relaxen is ook lekker. Louise heeft heerlijke spaghetti gemaakt vanavond. Na het eten en na de dagelijkse ruzie tussen broer en zus, heb ik nog even met Joey gevoetbald. Al hoe moe ik ook was, is het me toch gelukt om te winnen met 5-4. Eerder die week had ik verloren van hem met 10-9. Ook nog wat energie kunnen verzamelen voor de dagelijkse spelletjes, maar om elf uur ging echt het licht uit bij iedereen.